سلام خوش حالم که به وبم سرزدین.امیدوارم خوشتون بیاد نظریادتون نره. 

سلام دوستان من دیگه این وبواپ نمیکنم

پس تواین وبم منتظرتونم فقط دخملا...

  www.girly.lxb.ir

دلتنگم... رویاهایم جایی نیمه تمام ماندند و شدم رویای نیمه تمام...

برای برگرداندن چیزی که از دست دادم ... دلم میخواهد دستانم را دراز کنم تا ماه...

ماهی که ان شب شاهد من و تو بود...

امشب ماه کامل است... درست مثل همان شب...

الان مدتهاست که از ان روز میگذرد ... خوشحالم... حداقل ماه تنهایم نگذاشت...

من رویای حقیقت هایم را در این شبها لمس می کنم..

و حقیقت های رویا را در شب و وسعت ان می بینم...

در اندرون من کسی هست و مرا یاری می کند تا خواستن را به شدن تبدیل کنم ..

و من تصمیم گرفتم رویای خویشتنم را ترسیم کنم آنگونه که بهترین باشم.

یک پنجره برای دیدن

یک پنجره برای شنیــــدن

یک پنجره که مثل حلقه ی چاهــــــی

در انتهای خود به قلب زمین می رســـــــد

و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنـــگ

یک پنجره که دست های کوچک تنهایــی را

از بخشش شبانه ی عطر ستاره ها

سرشار می کنــــــــــــــد

و می شود از آنجـــــــــــا

خورشید را به غربت گل های شمعدانی مهمان کـرد

یک پنجره برای من کافیــســـت

وقتی حواست نیست
نگاهت میکنم
و حل میشوم در تو!
هیچ میدانی
در رویاهایم سر بر شانه ات میگذارم
و
وزش نفسهایم را بر سر انگشتانت میلغزانم؟
راستی ساعت چند است؟
باید بیدار شوم
دیگر خواب هم گنجایش رویاهایم را ندارد... 

دلتنگی آمده تا بگوید به یادت هستم
اشکهایم جاری شده تا بگویم خیلی دوستت دارم
حس و حال مرا خودت میدانی ، آنچه که قلب مرا به این روز انداخته را  خودت میدانی
تو خودت میدانی چقدر برایم عزیزی ، خودت میدانی و اینگونه مثل من به عشق دیدنم مینشینی
در لحظه دیدارمان چه عاشقانه نگاه میکردی به چشمانم
وقتی فکر میکنم به آن لحظه نفس میگیرد این قلب خسته ام
وقتی فکر میکنم به تو را داشتن،با خود میگویم ای کاش که زودتر تو را داشتم
تو مرواریدی هستی پنهان در اعماق قلب زندگی ام
که زیبا کردی با حضورت زندگی مرا ، عاشقانه کرده ای صحنه بی پایان لحظه های تو را داشتن را
دلتنگی آمده تا بگوید همیشه در قلب منی
عشق تو در دلم غوغا کرده تا بگویم تا ابد مال منی
ناز نگاه تو ، هنوز برق نگاه زیبایت نرفته از روبروی چشمهایم
هنوز گرمی دستهایت ،گرم نگه داشته دستهایم را
هنوز احساس میکنم در کنارمی با اینکه تو آنجا مثل من به انتظار آمدن دوباره منی!
نفسهایم آمده تا بگوید به عشق تو است که زنده ام
احساسم آمده تا بگوید به عشق تو است که این شعر عاشقانه را برایت نوشته ام…

زیباترین حرفت را بگو
شکنجه‌ی پنهان سکوتت را آشکار کن
و هراس مدار از آن که بگویند
ترانه‌ای بیهوده می‌خوانید
چراکه ترانه‌ی ما
ترانه‌ی بیهودگی نیست
چرا که عشق
حرفی بیهوده نیست

حتی بگذار آفتاب نیز برنیاید
به خاطر فردای ما
اگر
بر ماش منتی است
چرا که عشق
خود فرداست

حرفهای آخرت را زدی و رفتی ؟
میگذاشتی  من نیز حرفهایم را برایت بگویم
لحظه ای صبر میکردی تا برای آخرین بار چشمهایت را ببینم ،
حتی اگر شده در خیالم دستهایت را بگیرم
چه راحت شکستی دلم را ، حتی نشنیدی یک کلام از حرفهایم را ،
چه راحت پا گذاشتی بر روی دلم ،حالا من مانده ام و تنهایی و یک دریای غم
چه آسان دلکندی از همه چیز ، نه دیگر بی تو در این دنیا جای من نیست …
به جا ماند خاطره های شیرین در لحظه های با هم بودنمان و همه ی این خاطره ها در یک لحظه بر باد رفت …
فکرش را هم نمیکردم این روز بیاید ، همیشه فکر میکردم فردا دوباره لحظه دیدارمان بیاید…
این روزها خیلی دلم گرفته ، سردرگم و بی قرارم ، حس میکنم آخرین روزهاست و در این لحظه ها حتی میتوانم نفسهایم را بشمارم…
نفسهایی که دیگر در هوای تو نیست ، ثانیه هایی که به یاد تو است و در کنار تو نیست ، لحظه هایی که حتی به خیال تو نیست …
تا قبل از آمدنت ، داشتنت برایم رویا بود ، با همان رویا سر میکردم زندگی ام را ، تا تو آمدی ….
حقیقت شد آن رویای شیرین ، تا تو رفتی ، کابوس شد آن لحظه های شیرین و اینجاست که دیگر حتی رویای تو نیز دلم را خوش نمیکند ، اینجاست که تنها تو را میخواهم نه نبودنت را…
حرف آخرت همین بود؟ خداحافظ؟
صبر میکردی اشکهای روی گونه ام خشک شود و بعد میرفتی ، حتی تو برای آخرین بار هم که شده آرامم نکردی …
گفتی خداحافظ و رفتی ، چقدر تو بی وفا هستی….

خیالت راحت دیگراشکی نیست که به بالینت بریزد واحساست راشکوفا

کند...........تنهابغضیست که فرورفتنش حسرت درچشمانم می تازد....

 پرچم کمک داورروزگارمدت هاست به نشانه ی آفسایدبودن

شادی هایم بالاست...

هیچ زمان دل به کسی نبند......چون این دنیاآن قدر کوچک 

است که...

 دوتادل درکنارهم جانمیشه....ولی اگردل بستی هیچ وقت ازش جدانشو

چون این دنیاآن قدربزرگه که دیگه پیداش نمیکنی...

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که میدانی

 صدای غربت من را ازاحساسم تو میخوانی

 شدم ازدردتنهایی گلی پژمرده وغمگین

 ببارای ابرپاییزی که دردم را تومیدانی

 اینجا آخرخطه راهی نیست...

 باید گذشت ازهمه چی وازهمه کس

 بایدترک کرد ورفت تا بی نهایت تابی کرانه ها...

تنها باتو بودن یک رویاست....درتمام آرزوهایم ...

 واینک اینجا صدایی نیست جز صدای گریه های شبانه ام  بیا وسکوت

 یخ زده ی لحظه هایم را بشکن...

چه زود فراموش می کنیم وچه زود فراموش می شویم

 چه زود دل می بندیم وچه زود دلمان می شکند

چه زود خاطره ها فراموش میشوند

وچه قدر زود ازذهن ها پاک میشویم

 زندگی آرام حرکت کن بگذار حس لحظه های عاشقی رادرک کنیم...

آن زمان که رفتی سه چیزرابرایم یادگاری گذاشتی...

 غم تنهایی وحسرت نبودت.من چه ساده ازتنهایهایم نوشتم وتو چه

 ساده دل بریدی ومن چه ساده تورابخشیدم...چه سخت است بی تو

 بودن چه راحت است برای تو دل بریدن...

تقصیردلم چیست اگر روی تو زیباست حاجت به به بیان نیست

 که ازروی تو پیداست من تشنه ی یک لحظه تماشای توهستم

 افسوس که یک لحظه تماشای تو رویاست...

این روزها آب وهوای دلم آنقدر بارانی است .آنقدرکه رخت های دلتنگیم

 فرصتی برای خشک شدن ندارند...

درجاده ی عشق هنوز هم قدم زنان به دنبال تو می گردم.شاید نگاهت

 آتش قلب خسته ام را فرو کش کنداماراه جاده ی عشق خیلی طولانی

 وسردرگم است گم میشوم ...اگربدانی چه قدر سخت است یادبونت

 در عمق وحشت نبودنت مرا این گونه رها نمیکردی...

برای من وتو امروز زود بود وفردا هم که دیر شده است

 دیروز.........     طعم حسرت خواهد داشت....

سکوتم رابه باران هدیه کردم

 تمام زندگی را گریه کردم

 نبودی در فراق شانه هایت  به هرخاکی رسیدم  تکیه کردم.

هرلحظه ی دوریت برام یک دنیا دلتنگی است وچه قدر صبوراست ر

دل من چراکه به اندازه ی تمام لحظه های عاشق بودنم  ازتو دورم...

دلم همچون آسمان پراز ابرهای بارانیست.

 ای کاش دلم امشب بگرید شایدکه بغض عشق درچشمانم بشکند...

یک نفر هست که از پنجره ها نرم وآهسته مرا می خواند گرمی

لهجه ی بارانی او تاابد توی دلم می ماند...

وقتی می خواستم اسمت رااز گوشه ی قلبم پاک کنم اما حک شده بود ونمیرفت آنگاه اتاقی زیبا برای اسمت ساختم وهنوزهم گوشه ی قلبم مانده

 بیاتاببینی زندان تاریک قلبم را...

پاییز می آیدزمانی که خاطرات شیرین گذشته ی خودم راباتو به یاد

 می آورم پاییزهمچون بهاردل انگیز می شود بیاواینک مراباخودبه آن

 سوی دریاها ببرشایددیگرفرصتی برای پیوستن نباشد....

انجماد قلب هارا ازخشک سالی چشم ها می توان دید.

 چشمی که گریستن نمی داند.زیستن نمی تواند...

.

گفته بودی فردا پشت این پنجره ها  غنچه ای می رویدوکسی می آید

 روشنی می آرد  دیرگاهیست پشت این پنجره ها منتظرم ولی این جا 

 حتی ردپایی هم نیست....

بعدازرفتن تو آسمان چه معصومانه می بارد.ستاره ها روشنایی را ازدست داده اند...ابرها درهم تپیده شدند وخورشیددیگر طلوع نخواهدکرد.........

 باز حال پرکشیدن دارم به سوی آسمان قلبم اما اوبال هایم راباخودبرد...